به گزارش پایگاه 598 به نقل از پایـگاه جوان انقلابی  ؛ منطقه کشمیر واقع در شمالی ترین نقطه شبه‌قاره هند، با جمعیتی بالغ بر ۱۰ میلیون نفر و وسعتی معادل ۲۲۰ هزار کیلومتر مربع قاطبه‌ای ۹۰ درصدی از مردم مسلمان را در خود جای داده است. تابستان امسال در پی بارش شدید باران از روز نخست ماه سپتامبر (۱۰ شهریور) به مدت قریب به یک هفته، رودخانه اصلی این منطقه طغیان کرد و سیلی بی سابقه را در تاریخ ۱۰۰ ساله اخیر این منطقه رقم زد. شهر "سرینگر” مرکز این منطقه با جمعیتی بالغ بر یک میلیون نفر، عملا به زیر آب رفت و تنها بخش ها کوچکی از این شهر از سیل در امان ماند. ارتفاع آب در برخی مناطق شهر به ۳ متر رسید و مردم بی پناه برای نجات جان خویش ناچار به طبقه های فوقانی منازل خود رفتند و بعضا روزهای متمادی را گرسنه و تشنه در انتظار کمک ماندند.

ـ

 ـ

نمایی از منطقه "جواهر نگر” در شهر "سرینگر” قبل و بعد از وقوع سیل

ـ

 ـ

اوضاع در مناطق روستایی و دور افتاده به مراتب بدتر گزارش شد. روستاها و مناطق دور افتاده متعددی با وجود گذشت یک هفته از توقف بارندگی هنوز در محاصره کامل آب قرار داشتند. ۲۶۰۰ روستا به زیر آب فرو رفت و منابع رسمی تعداد کشته شدگان را بیش از ۵۰۰ نفر تخمین زدند، لکن هنوز هزاران نفر در پی سیل مفقودالاثر بودند. جریان شدید سیل در برخی مناطق باعث شد تا جنازه های قربانیان، کیلومترها دورتر پیدا شود. آمار غیر رسمی از گروه های نجات مردمی در داخل کشمیر، از تخریب بیش از ۳۰۰ هزار واحد مسکونی (بصورت کامل یا جزیی) حکایت داشت. برآوردها از حجم خسارات مالی وارده، رقمی معادل یک تریلیون روپیه (بیست میلیارد دلار) بود.

ـ ـ

مردم کشمیر در تلاش برای نجات جان خود

ـ

در چنین شرایطی تمرکز کمک رسانی دولتی و رسمی هند در منطقه کشمیر بر روی توریست های خارجی و نیروهای ارتشی، خشم شدید مردم کشمیر را به دنبال داشت. بار اصلی کمک رسانی در منطقه کشمیر بر عهده گروه های مردمی بود و فرآیند کمک رسانی رسمی عملا بسیار محدود گزارش می‌شد. این امر باعث شده بود در برخی مناطق، مردم سیل زده بجای پذیرش کمک های دولتی از شدت خشم اقدام به واکنش نسبت به این کمک ها کنند.

 ـ

دولت هند، ایالت "جامو و کشمیر” را در تا ۶ ماه دیگر، ایالت بحران‌زده اعلام کرده است. آغاز فصل سرما به دلیل شرایط کوهستانی و تخریب شدید صورت گرفته، شرایط بشدت سختی را پیش روی مردم کشمیر قرار داده است. در سطح بین المللی نیز سفیر آمریکا در هند اعلام کرد که مبلغ ۲۵۰ هزار دلار به سازمان های مردم نهاد هندی که در کشمیر مشغول به فعالیت هستند کمک مالی خواهد کرد. همچنین رئیس هلال احمر کشور امارات اعلام کرد که بزودی محموله کمک های انسانی را به کشمیر اعزام خواهد کرد. پس از تخریب گسترده صورت گرفته در پی زلزله سال ۲۰۰۵ میلادی، گروه تبشیری مسیحی در منطقه کشمیر مشغول به فعالیت شدند. مطابق اخبار واصله، در حال حاضر نیز این گروه با حمایت های مالی بین المللی بشدت مشغول به فعالیت در منطقه کشمیر هستند.

ـ

 ـ

از جمعیت تقریبا ۱۰ میلیونی مسلمانان کشمیر، چیزی معادل یک میلیون نفر را پیروان مکتب اهل بیت تشکیل می دهند که بعنوان اقلیت سیاسی-اجتماعی شناخته می شوند. شیعیان کشمیر در شرایط عادی نیز از محرومیت رنج می برند و این اوضاع در شرایط بحرانی وخیم تر است. بخش قابل توجهی از شیعیان در مناطق روستایی دور افتاده و محروم زندگی می کنند و سیل عملا هرآنچه را که این افراد در اختیار داشتند با خود برده است. متاسفانه در برخی مناطق هنوز هیچ گونه امداد جدی به شیعیان محصور در سیل صورت نپذیرفته است. گزارش های میدانی از گروه های فعال در منطقه، شرایط این روستاها را بعد از سیل به شرایط روستاهای طاعون زده تشبیه کرده‌اند. سیل به همراه گل و لای تمامی مایملک مردم روستا را با خود برده است.

 ـ

به نظر می‌رسد شرایط وخیم انسانی در منطقه کشمیر که از نظر خبری تحت تأثیر واقع حساس و پر اهمیت کشور عراق قرار گرفته است، نیازمند توجه جدی از سوی تمامی نهادهای رسمی و غیررسمی در داخل جمهوری اسلامی ایران است. مردم کشمیر از دیرباز، خود را از نظر فرهنگی با نام "ایران صغیر” به دنیا معرفی کرده‌اند و در طول تمامی سال‌‌های پس از انقلاب اسلامی ایران نیز مردم مسلمان کشمیر اعم از شیعه و سنی از محبین و دوست‌داران انقلاب و امام و رهبری شناخته می‌شوند. این همه در کنار شرایط بحرانی منطقه و دشمنی که به دنبال ترسیم جنگ طایفی شیعه و سنی در غرب آسیا است، بیش از پیش بر اهمیت نقش‌آفرینی فعال نهادهای رسمی و غیررسمی جمهوری اسلامی ایران در حوزه بحران‌های انسانی، نظیر آن‌چه در کشمیر رخ داده است، تأکید دارد.

ارتباط میان ایران و منطقه کشمیر تا جایی است که کشمیر در شعر "اقبال لاهوری” و دیگران "ایران صغیر” معرفی شده است و مردم این منطقه به ایرانیان علاقه خاصی دارند. "ایران صغیر” بودن کشمیر، علل و اسناد تاریخی نیز دارد. کشمیر دو بعد مهم از هویت خود را مدیون ایران است: نخست، دین و دوم، فرهنگ. "حسین قلبی رضوی” از فعالان فرهنگی کشمیر می‌گوید: "سنی‌ها ما را متهم به آتش‌پرستی می‌کنند، که علت آن هم گرامی داشتن نوروز است. البته مراسم نوروزی که بین شیعیان کشمیر رواج دارد، با مراسم نوروز در ایران متفاوت است. فرقش در این است که نوروز ما هر سال در ۲۱ مارس برگزار می‌شود. در تقویم ایران، این تاریخ اول فروردین و آغاز سال نو است، ولی شیعیان کشمیر نمی‌دانند این سال نو یعنی چه. در کشمیر، رنگ مذهبی نوروز بیشتر مشهود است. در ذهن شیعیان این منطقه، اینطور جای گرفته است که ۲۱ مارس، همان تاریخ ۱۸ ذیحجه است که عید غدیر بوده است.”

 ـ

"قلبی رضوی” در ادامه تصریح می‌کند: "مردم کشمیر از لحاظ رنگ و نسل شبیه ایرانی‌ها هستند. از لحاظ دین و مذهب نیز بسیار به هم نزدیک هستیم. ساداتی که از ایران به کشمیر رفته‌اند، نزد شیعه و سنی به یک اندازه مورد احترام هستند. بسیاری از سنی‌های این‌جا هم از سادات هستند. فامیلی‌های "کرمانی”، "سمنانی”، "گیلانی” و نظیر این‌ها در کشمیر زیاد داریم که اصالتاً ایرانی هستند. کل سادات کشمیر هم بلا استثناء ایرانی هستند. لذا از لحاظ دین و فرهنگ، کشمیر به "ایران صغیر” معروف شده است.”

از حدود پانزده هزار روحانی که در کشمیر هستند، تعداد زیادی از روحانیان حوزه قم هستند. تعدادی از این روحانیون نیز در ایران مشغول تحصیل هستند. مردم کشمیر عاشق انقلاب اسلامی ایران، امام خمینی و رهبر معظم انقلاب هستند و با گذاشتن عکس امام و رهبری در مغازه‌ها و دیوارها و برافراشتن پرچم ایران، عشق و علاقه خود را به انقلاب ایران نشان می‌دهند.