دكترمحمدجواد ظریف در جلسه بحث و گفتگویی در حاشیه مجمع جهانی اقتصاد در داووس سوئیس تاکید کرد: باید به مردم سوریه اجازه داده شود خودشان سرنوشت خودشان را تعیین کنند.
این سخنان وزیر امور خارجه ایران در میزگردی به میزبانی شبکه العربیه، عصر ديروز (جمعه) در داووس سوئیس مطرح شد که در آن ناصر جوده زیر امور خارجه اردن، احمد داووداغلو وزیر امور خارجه ترکیه، مسعود بارزانی 
رئیس اقلیم کردستان عراق و يك عضو سياست خارجي كنگره آمريكا و يك
نماينده از اتحاديه اروپا در آن شرکت داشتند و حدود دو ساعت طول كشيد و به
صورت مستقيم و زنده از اين شبكه پخش شد. وزیر امور خارجه ایران گفت:
زمان کنار رفتن اسد از قدرت را مردم سوریه بدون دخالت خارجی تعیین مي‌کنند و در سوریه برنده یا بازنده‌اي وجود ندارد. متن اظهارات ظريف در این مناظره به شرح زیر است:
به ادامه مطلب بروید......
ادامه مطلب |
منوی اصلی
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
نویسنده: 
محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان در گفتگو با 
وی در پاسخ به این سوال که آیا آمریکا این موضوع را می‌پذیرد یا خیر، گفت: آمریکا در شرایط چند سال پیش نیست که این شرایط را نپذیرد. شکست آمریکا در سوریه، اوکراین و حوادث دیگر نشان می‌دهد که آمریکا قادر به ایجاد یک چالش دیگر نیست و اگر این کار را انجام دهد، هزینه سنگینی برای این کشور به دنبال خواهد داشت و منطقه خاورمیانه را از دست خواهد داد. پس بهتر است آمریکا این فرصت را از دست ندهد و در مذاکرات کارشکنی نکند.دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام در پایان افزود: اگر طرف غربی باعث شکست مذاکرات شود، به نظر من ایران نباید خود را محدود به غنی‌سازی 20 درصد کند و تا آنجا که منافع ملی ایجاب می‌کند، غنی سازی را در درجات بالاتر ادامه دهد، همان طور که برزیل و آرژانتین و چند کشور دیگر تا 80 درصد اورانیوم غنی می‌کنند و درآمد بالایی از این طریق به دست می‌آورند.
پولاک می‌افزاید: مهلت توافق ژنو تا ماه ژوئیه (تیرماه) و برای یک دوره شش ماهه دیگر قابل تمدید است. در این مذاکرات محور تاکید واشنگتن بر کیفیت و کمیت کار سانتریفیوژهای ایران است یعنی محدود ساختن تعداد سانتریفیوژها و همچنین مشخص شدن نوع آنهاست. تاکید دیگر آمریکا بر کمیت و کیفیت اورانیومی است که ایران مجاز به در اختیار داشتن آن است. واضح است که این موضوعات مهم‌اند، اما هرگز نباید اولویت درجه اول آمریکا باشند. واشنگتن لازم است در مذاکرات، محور تمرکزش را بر روی سه اصل متمرکز سازد: 1- هدایت بازرسی‌های سرزده 2- طراحی سازوکاری برای سهولت در اعمال تحریمها تا تحریمها مجددا به اجرا گذارده شود 3- تمدید مهلت اعتبار توافق.نیویورک تایمز می‌افزاید: صرف وجود بازرسی‌های سرزده کافی نیست؛ آمریکا باید یک مکانیزم بسیار محکم به اجرا گذارد. بهترین راه ایجاد این مکانیزم، این است که تحریم‌های سازمان ملل و اروپا به طور کل لغو نشود، بلکه معلق بماند(!) در هر دو صورت می‌توان هر شش ماه یک بار قطعنامه‌ای جدید صادر کرد و به حکم آن همه تاثیرات تحریمها برای شش ماه معلق گذارده شود و دائما قابل تجدید باشد.پولاک سپس درباره مدت توافق نهایی می‌نویسد: بهتر آن است که این مدت به 30 الی 50 سال افزوده شود. طبیعی است که ایرانی‌ها با این پیشنهاد مخالفت خواهند کرد. آنها مخالف بازرسی‌های سرزده‌اند و آن را نقض حاکمیت ملی‌شان می‌دانند.توجیه آنها هم این است که «طرح اقدام مشترک» بر از میان برداشته شدن تحریمها دلالت دارد نه بر معلق ماندن آنها. آنها یقینا ابراز خواهند کرد که پیشنهاد غربی‌ها در محافل خصوصی در مورد مدت زمان اعتبار قرارداد فقط 10 تا 12 سال بوده است. اما آمریکا برای اعمال خواست خود در این زمینه اهرم‌های قانونی و عملی دارد که می‌تواند با تکیه بر آن همه چیز را به عقب براند.نیویورک تایمز نوشت: در «طرح اقدام مشترک» تصریح شده «تا زمانی که همه شروط قرارداد نهایی تکمیل نشده است، با ایران مانند یک قدرت عادی هستهای رفتار نخواهد شد؛ ایران هم این اصل را پذیرفته است.»
.حق‌شناس در ابتدای این برنامه با بیان اینکه انقلاب ما مبتنی بر نقد بود، اظهارداشت: اما به دلیل برخی مشکلات مثل جنگ و تفسیرهای غلط مسئولان موقعیت نقد روز به روز ضعیف شده و از فضای نقد در جامعه راضی نیستم.زاکانی نیز در ابتدای این برنامه درباره فضای نقد در فضای امروز جامعه تصریح‌کرد: در ادبیات دینی ما تأکید و تأیید بر نقد و عیب‌جویی درست است؛ حضرت علی(ع) خطاب به کارگزاران فرمودند برگزیده‌ترین افراد آنها هستند که عیب تو را به تو می‌گویند؛ وقتی بحث نقد و نقادی را مطرح می‌کنیم باید از شرایط مطلوب شروع کرد.وی ادامه داد: نقدی مطلوب است که از سر دقت، عالمانه، مشفقانه و از سر دلسوزی برای رفع یک مشکل بیان شود و در کنار آن زیبایی‌ها را هم ببیند و پیام اجتماعی‌اش امیدواری باشد نه ناامیدی؛ درواقع از دل آن کینه و سیاه‌نمایی بیرون نیاید، در مقابل کسی که از او نقد می‌شود نقدپذیر بوده و سعه‌صدر داشته باشد و خود را در مقام اصلاح ببیند.
